Yalnız tek başına Teyzem evinde,
Yoktur çocukları herkes derdiyle,
Bilirim Teyzemi gitmez kimseye,
Evinde yalınız yaşıyor Teyzem.

Çökmüş düşünceler sarmış hastalık,
Yemeği güzeldir Teyzem ustalık,
Der ki yavrum en güzel ni’met sağlık,
Yaşlıya hastaya bakıyor Teyzem.

Geçen hastalanmış komşu sormamış,
Yalancı dünyadan murat almamış,
Bir kere evlenmiş çocuk olmamış,
Ekmeği bakkaldan alıyor Teyzem.

Eniştem ölünce yalınız kaldı,
İstedi çok zengin Teyzem varmadı,
Genç yaşında birden hastalık sardı.
Hastanede kışlar kalıyor Teyzem.

Zengindi Eniştem kaldı maaşa,
Kalmadı Teyzemde o eski şa’şa,
Metağı tükendi gelmez yanına,
Pencereden yola bakıyor Teyzem.

Zehra Teyzem bir tek kızın olsaydı,
Oğlun olsa ekmeğini alsaydı,
Yaşlılıkta gelse hatrın sorsaydı,
Gözlerinden yaşlar akıyor Teyzem.

Geçen günde vardım Teyzem evine,
Ediyor telefon komşu geline,
Gel de yarın arkamı bir yu diye,
Tatlı sözler dilden çıkıyor Teyzem.

Hüdayi Teyzesin arada yoklar,
Kimsesi yok ama tek Mevlası var,
Dünyadayız bugün yarın Ahret var,
Kabristanda yerin arıyor Teyzem.