Çekip gittin bir şey gelmez elimden
Ömrümün son bahar yeli neredesin
Bahsetmemiştik biz solacak gülden
Bağımın tez solan gülü neredesin

Dilim yirmi dört saat adını anar
Resmine baktıkça yüreğim kanar
Elim saçlarını okşuyor sanar
Yarin saçlarının teli neerdesin

Başka bir yar ile dolmuyor yerin
Yastığında hala kokuyor terin
Kokladıkça pınar olur gözlerim
Gözlerimin dinmez seli neredesin

Sensiz geçen her gün acı veriyor
Bilsen acılarım bağrım deliyor
Yakıp ciğerimi küle beliyor
Bağrımın savrulan külü neredesin

Ördün başımıza ayrılık ağı
Hasret hilalî ye oldu köz çağı
Dertlerin içimde birer kâf dağı
Beni derde salan deli neredesin