İlk yazım... Hoş buldum.

Hoş buldum.

Yaklaşık 3 yıl oldu.

Parmaklar bile klavyeye yabancı.

Hasret kaldı diyemem. Zira, yazdıkça elim aşina oldu, hatırladı yerlerini.

Yazmaya başlamak, bir şeyleri düşünmek, düşündüğümüzü kaleme almak, kaleme aldığımızı bir yerlere ulaştırmak, ulaştırdığımız düşünce ve eleştirileri haklı bulan veya karşısında olanlar ile gerek yüz yüze gerekse sosyal alandan tartışmaya açmayı gerçekten özlemişiz.

Tabii ki tahammül sınırları dâhilinde.

O nedenle bana da yer verip tahammül edeceklere şimdiden teşekkür ederim.

3 yıl aradan sonra tekrar yazmaya başlarken neler gelmiyor ki insanın aklına.

Eskiler-yeniler, var olmaya çalışanlar, var olupta tutunmaya çalışanlar, yerinde duranlar, durdukları yeri beğenmeyenler, durdukları yerde duramayanlar.

Hoplayanlar.

Zıplayanlar.

Bağıran. 

Çağıran. 

Çirkeflik yapan… 

Aba altı dem vuran...

Yazının devamını okumak için tıklayınız...