Babası sağ olsun!

Kırıkkale Üniversitesi Rektör Yardımcısı Nihat İnanç'ın kızı Ayşenur İnanç, ‘Araştırma görevlisi’ olmak için 3 sınava girdi, kazanamadı. Ancak babasının üniversitesinde ikinci olan Ayşenur İnanç, kendisinden 15 puan yüksek puan alan adayı eleyerek üniversitede işe başladı.

3 FARKLI ÜNİVERSİTEDE SINAVA GİRDİ, KAZANAMADI

Kırıkkale Üniversitesi Rektör Yardımcısı olan ve “Yöneticilerin Hesap Günü Var Mı?” adlı kitabı kaleme alan Nihat İnanç'ın kızı Ayşenur İnanç, ülke genelinde aynı ay içerisinde 3 değişik üniversitede girdiği tüm sınavlarda elendi. İnanç önce, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi'ndeki sınavda 46'ıncı oldu. İsminin karşısına “Sınava girmeye hak kazanamadı” yazılan İnanç, bu kez şansını Abant İzzet Baysal Üniversitesi'nde denedi. Ancak burada da 46'ıncı oldu ve sınavı yine kaybetti. Ayşenur İnanç, Afyon Kocatepe Üniversitesi'nde de sınava girdi. Ancak burada da 29'uncu sıraya girebildi ve kazanamadı.

BABA KIYAĞI

Son şansını, yine ay içerisinde babasının yönetici olduğu Kırıkkale Üniversitesi'nde denedi. Ayşenur İnanç, girdiği “Araştırma Görevlisi” sınavında, 34 adayı eleyerek ikinci oldu. Kendisinden 15 puan yüksek alan ve birinci sıradaki aday Mehmet Can Sürmeli'yi de eleyerek “asil” sıradan sınavı kazanan tek kişi olan İnanç, babasının rektör yardımcısı olduğu üniversitede işe başladı. Sınavı birincilikle kazanan aday Sürmeli ise “yedeğe” kaldı.

KIZINI BÖYLE SAVUNDU

Sözcü'den Ali Ekber Ertürk'ün haberine göre Baba Nihat İnanç, tartışmalı atamayı şu sözleriyle savundu: “Kızımın şartları buna daha çok uyuyordu. Çünkü kızımın yaptığı bir yüksek lisans programı var. Kırıkkale Üniversitesi, yüksek adaylar için lisans ya da doktora şartını koyuyor. Böylece, bir bölümün eleman alınacak ilgili anabilim dalında, birebir çalışan adaylar tercih ediliyor. Ki en doğru yöntem de elbette budur. Bu bağlamda Kırıkkale Üniversitesi'nin çıkmış olduğu ilanda, ilan edilen çok sayıda kadroya, çok az başvuru sahibinin başvurusu kabul edilmişti. Hatta bazı bölümlere, başvuruların hiçbirisi kabul edilmemişti ve çok sayıda kadro boş kalmıştı. Benim kızımın da başvurduğu kadroya sadece iki kişinin başvurusu kabul edilmişti.”

İŞTE O KİTAP